Na dagen lang geprutst te hebben met mijn computer ... omdat hij niet naar mijn blog wilde ... noch naar Netflix ... of live televisie ... kwam een dierbare vriend met de simpele suggestie om de router opnieuw te starten ... stekker er uit ... even wachten ... en voila ... DAAR ben ik weer.
Inmiddels heb ik wel besloten om binnenkort weer naar een groter scherm, iets verder weg te gaan kijken naar bovengenoemde liefdes ... voor mijn ogen is dat beter dan met laptop op schoot. Het veranderde abonnement gaat pas 18 maart in ... dus tijd genoeg om ergens een t.v. op de kop te tikken.
De afgelopen dagen had ik het goed samen met mijn reisvriendin in haar zonovergoten tuin. Zolang de ijsbeer niet aan de achterdeur klopt vinden we al die te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar allemaal heel heerlijk. We snoeiden bramen en rozen, verwijderden bladeren en overwoekerende klimplanten en versjouwden kasten om een nieuw aangekomen bed beter tot zijn recht te laten komen. 
Vandaag genoot ik van mijn eigen knusse huis en gezellig werk-werk en ben blij dat ik weer gewoon kan bloggen.

Mijn fantastische dochter viert vandaag haar 35ste verjaardag met haar man in Rome. Hoe romantisch kan het worden. Morgen  gaan we feestelijk brunchen.
Om haar volgende 35 jaar helemaal mee te maken zal ik honderd moeten worden … zij zal dan 70 zijn … ouder dan ik nu ben … Onvoorstelbaar, maar met elke dag een draadje komt het dichterbij. Tijd en hoe lang tijd duurt is allemaal maar relatief. Ik kan me de tijd die zij niet de zon in mijn bestaan was bijna niet meer herinneren en toch was dat ook een behoorlijk lange tijd. Haar geboorte is in mijn geheugen geetst. Ik kan me die dag op haar verjaardag altijd goed herinneren en ik kijk met trots op die dag terug. Als je gebaard hebt … kun je daarna 'de hele wereld aan' … Mocht ik het leven ooit nog een keer moeten/mogen doen … dan zou ik weer graag moeder worden … bij voorkeur van deze dochter. 

Het lijkt misschien of ik helemaal niet meer werk met al mijn bezoek en uitjes … Gelukkig is dat niet waar … en weten vertrouwde én nieuwe mensen de weg te vinden naar mijn praktijkje. Van de week vroeg een buschauffeur mij hoe mijn verblijf in India was geweest. Ik had hem in zijn uniform niet herkend en op die plek niet verwacht. We hadden het er samen vrolijk mee toen ik zei: "ik herken makkelijker mensen als ze onder de douche staan dan als ze in de kleren in de bus zijn".
De eerste keer is voor iedereen de meest spannende keer. Je weet niet waar je terecht komt en ondanks uitgebreide beschrijving op mijn site toch ook niet echt wat te verwachten. Maar gelukkig gaan de meeste mensen tevreden en ontspannen na een uur weer hun weegs en vaak vinden ze na verloop opnieuw de tijd om nóg een keertje terug te komen. Een volgende keer is voor ons beiden altijd meer ontspannen. Wie nog aarzelt … probeer het eens … in het beste geval heb je er een hobby bij en anders kostte het wat tijd en 60 euro.

Be happy, be healthy, be helpful … probeer eens een nieuwe ervaring.

Mijn kleindochter Saar mocht 2 uurtjes mee naar het eet- en dansfeest van mijn vriendin. Ze vond het geweldig. De lichtjes op de dansvloer van de stroboscoop laten zich natuurlijk niet vangen … maar nodigen daartoe wel uit. Ze at met smaak vele broodjes met kruidenboter … en ontlokte vele glimlachen … met name van al die andere al lang mee oplopende vrienden die in Saar haar moeder als peuter herkennen. Voor ze té moe en daardoor misschien jengelig zou worden reisde het gezin weer af. Ik bleef wat langer en genoot van heerlijk eten en vrolijk dansen. De jongste zoon van mijn vriendin was zo lief me naar de bus te begeleiden. Aangekomen op het nieuwe busstation van het CS werd ik getroffen door de transformatie die daar heeft plaatsgevonden … het lijkt wel een luchthaven … en ik moest even zoeken voor ik de toegang naar de treinen had gevonden. 
Ik ga aan de babbel met wéér een andere vriendin die net binnenkomt. Ik ben rijk aan lieve mensen om me heen.

Aan de piep in mijn oor is volgens de huisarts niets te doen … maar wellicht dat neusdruppels gaan helpen de buis van Eustachius weer normaal te laten worden … Volgens Google zou de piep dan ook nog wel kunnen verdwijnen. Mijn hart is helemaal ok … voor zover het van de buitenkant te beluisteren is … als ook mijn bloeddruk. Ik snap niet dat ik de neusdruppels niet zelf heb kunnen bedenken … maar ala … ieder zijn vak.
Ik heb een gezellig, sociaal weekend voor de boeg … niet zo goed voor de beschikbare werkuren … maar ala … vanaf maandag weer 'volop' aan de bak. Mijn dierbare vriendin uit het Noorden komt een kleine 3 uur treinen, morgenavond viert een andere, al lang mee oplopende vriendin met eetfestijn en wellicht dansen haar verjaardag.
Ik ga uitgebreid koken … een hobby die ik graag van stal haal voor een gast aan tafel.

Be happy, be healthy, be helpful … geniet van alles wat er wél is en koester vriendschappen. 

​Programma's over het anders inrichten van huizen inspireren mij altijd. Ik keek naar Stay here! Een Netflix programma waarin eigenaren van vakantiewoningen geholpen worden hun woning te verbeteren. Het kost altijd wel dat het kraakt … maar de marketingman rekent voor dat de kost voor de baat uitgaat.
Gisteren benutte ik een afspraakloze dag om mijn woonkamer anders neer te zetten. Soms erger ik me aan het uitzicht op buurhuizen en auto's en de stoeptuin is in winterstand, dus niet overdadig met bloemen. Ik heb niet veel spullen, maar de dingen die ik heb passen allemaal wel goed bij elkaar en ik ben blij met de nieuwe opstelling en dus ook ander uitzicht.  Een paar grote binnen-planten staan op de verlanglijst … Ik kan rustig een paar weken wachten … tenslotte hoeft mijn huis niet in de verhuur.

Be happy, be healthy, be helpful … en ben dankbaar voor alles wat er wél is … zelfs  een heerlijke ontspannende massage is slechts 1 telefoontje ver weg.